2 Kasım 2012 Cuma

mea culpa.

gülümseyişime aldanma, ben annenin bahsettiği o kötü çocuklardanım. insanları hayal kırıklığına uğratmak için gönderildim dünyaya. tecavüze uğrayıp cesedi paramparça edilmiş umutlar saklıyorum plastik bir kutuda. sevişime bakma. sevişmeme inanma. ben hayatını sikmek için yoluna çıkmış bir ibneyim.

iyiye dair hiçbir şey yok içimde. varolduğunu savunduğum saf duyguların varolma olasılıklarını çürütüyorum. hepsi gözünü kırpana kadar. açtığında bitmiş olacak. derin uykundan uyandığında delik deşik edilmiş, kanatılmış, acıdan uyuşmuş kalbini duyamayacaksın.

patlamasına ramak kalmış, etrafına öfke kıvılcımları saçan acımasız bir volkanım ben. lavlarım önüne çıkan her şeyi yok edecek. kül yağacak gökyüzünden. ben ağlayacağım.

dokunuşumu sayma. içimde içimi parçalayan iç acılarım var. ben parçalara bölünüyorum, parçalanıyorum. öpüşüme kanma. dudaklarım seni de yakacak. sevme yeteneğim yok benim. sevildiğime sevinmek yapabildiğim en iyi numaram.

henüz vaktin varken
git!

yoksa.. karşında durup.. gözlerinin içine bakarak.. can cekişmeni izleyeceğim. git!