"ben çok zor yollardan geçtim, geldim" diye başlamayacak yazılarım. gelebildiysem; zor değildir. koşup, oynayarak, hoplayıp zıplayarak gelmedim; yine de buradayım işte. arada düştüm de; ama kalkmasını da bildim.
evini terk eden biri için en zor şey yanına hangi eşyaları alması gerektiğine karar vermekmiş. ben yanıma hiç eşya almadan terk ettim yaşadığım şehri. yanımda getirdiğim tek şey 3500 tonluk geçmişimdi benim. yavaş yavaş vazgeçtim anılarımdan, anım olmayanlardan. dünümden, önceki senemden, çocukluğumdan.. her ağaç dibinde bir anımı bırakıp geldim. anlattıkça eksildim. yürüdükçe hafifledim.
başlangıç noktasındayım şimdi.
ve gülüşünle başlayacak her şey.
hiçbir şey söylemeden sarılsan ya sadece?
