31 Ağustos 2010 Salı

zaman en iyi ilacı yaraların

...üç noktayla başlıyor artık cümlelerim. Orta yerden bodoslama. Başlangıcı olmayan yıldızlar gibi. Sonunu getiremiyorum bazen. Çoğu zaman hiçbir şeyin sonunu getiremediğim gibi.

Üç noktayla bitiyorum...

Devamı gelir diye umut ederek...

Neye üzülüyorum, kime kızıyorum bilmeden. Üç noktayla bitiyorum... Sonunu boş bırakıyorum. Büyük bir muamma, koskocaman bir soru işaretiyle.

Yine üç noktayla bitiriyorum cümlelerimi. Devamını getiremediğim için değil. Devamının gelmesini umduğum için mi dersin? Büyük bir yanılgının küçük kıymıkları...

Oysa hiçbir zaman bilemeyeceksin,
kısa bir halüsinasyon mu, sonsuz bir rüya mı olduğunu..

İz bırakmaz çünkü hiçbir yangın, büyük bir fırtınadan sonra.
Koskoca çölde hiçbir iz kalmaz geçmişe ait.

...zaman,
öldürmesine izin vermez hiçbir yaranın.
Öldürmez hiçbir iltihap..

Şimdi zamana bıraktık,
...seni, beni,
hiç olamadığımız "biz" i...

Zaman...
...izin vermez öldürmene!