13 Aralık 2011 Salı

benim ruhum ve senin ruhsuzluğun adına..

patlamaya hazırlanan bir volkanik dağın yarattığı gürültü gibiydi düşüşü elinin elimden.. bastırılmış bütün iyi huyların, iyi duyguların, iyi cümlelerin bir boşluk bulup sızması gibiydi soğuk mermerlerine ruhumun. ısıtması, buz kesmiş gözlerimi.. eritmesi..

acıya bağışıklık kazanmış tüm organlarımın, büyük bir nezaketle, tek tek okşanması gibiydi geceler. bir neşterle, tek hareketle, acısız koparılıp alınması kalbimin. avuçlarının içinde can çekişen, kanayan, kana bulayan..

ve bitişim, her şeyin sonu gibiydi. ben ölünce, öldü bütün dünya.
korkmadım. inan bana korkmadım ve ağlamadım.
reenkarne olmuş tüm duygularım için sana minnettarım.

başka bir şeyim yok söyleyecek.