iyi biri değilim ben. iyi biri olduğumu da hiçbir zaman iddia etmedim zaten. gül bahçesi vadetmedim kimseye. içimde sürekli kavga eden, savaşan yüzlerce kişiliğim var. alt edemediğim zamanlar oluyor onları bazen. öyle bir öfke patlaması yaşıyorum ki; sevdiğim her şeyi parçalamak, sevdiğim herkesi kırmak istiyorum. bazen sırf canımı yakmasınlar diye çıkarıyorum dikenlerimi; kanatıyorum, acıtıyorum. nasıl olsa bir gün gidecekler diye sevdiğim herkesten nefret ediyorum.
korktuğum için, "beni sakın bırakma" değil de; "iyi geceler" diyorum.
