9 Haziran 2018 Cumartesi

Oturabilirsin.

Hep söylemişimdir..
Kim bilir bazıları okumuştur, bazıları okumamış.
Bazıları anlamıştır,
Çoğu anlamamış..

Acı doruğa ulaştığında,
acıyı hissetmez insan.

En dayanılmaz acıyı, dayanılır kılan budur işte.

Canın öylesine yanar ki,
böylesine bir acının var olmadığına inanmak tek çarendir.

Acıyı kabullenmek, onu yaşamayı da göze alabilmek demektir.

Oysa onu yok saymak,
Dudaklarını kanatırcasına ısırırken, "Acımadı ki" demek çocukça bir gururla..

-Ki gurur ve kibir aslında eş anlamlıdır;
lakin biz farklı anlamlar yükleriz bu iki kelimeye-

Belki gururdan,
kim bilir belki de kibirden acımaz canım.

Belki de ben "bel" diye bir kökün varlığına inanamadığımdan daha çabuk kabullendim bu kuraldışı kelimeyi "oysaki"den.

Oysaki..

Acıyı ezbere biliyordum, sıfır aldığım tüm sözlülerde.